YOLUNUZ ALTINOLUK'A DÜŞERSE... :)

Sevgili blog dostlarım;

Laf aramızda 7 temmuz bizim evlilik yıldönümümüzdü.

Eşim her zamanki gibi sabah uyanıp işe gitti. Ama kahvaltısız güne başlayamayan eşim o gün kahvaltı etmek istememişti. Bana sürpriz hazırlığında olduğunu anlamam lazımdı. Eşim gittikten sonra ben tekrar yatıp, uyudum. Bir saat sonra zilin sesine uyandım kapıyı açtım. Gelen eşimdi, çok şaşırmıştım. Ve bana:

-Hadi çabuk giyin gidiyoruz. dedi

-Nereye gidiyoruz? diye sordum

-Kahvaltıya... dedi

Çanakkale'yi geçtiğimiz halde hala gitmeye devam ediyorduk.Meğer eşimin planları arasında, tam bir gezme meraklısı olan beni, Altınoluk'a götürmek varmış. Sonunda Altınoluk'a geldik.
Altınoluk'un sahili çok hareketli ve güzel ama yukarki kısımları daha da güzel. Denizi kuşbakışı gören tepelerinde çay bahçeleri, tarihi evler, binalar falan var.

Doğma büyüme İzmir'li olan ben, İzmir'im çay bahçesini buldum ve hemen en manzaralı masasına yerleştik. Ve oranın peynirli gözlemeleriyle kahvaltımızı ettik. Biraz dinlenip yürüyerek mahallelerini gezmeye başladık. Bazı sokakları o kadar dar ki! araba kesinlikle geçemez.Tarihi evlerin, binaların bazıları yıkılmadan onarımları yapılarak günümüze taşınmış.

Abdullah Efendi'nin Konağı tabelalarını takip ederek Konağı bulduk ve müze haline getirilen içini gezdik. Eski zaman eşyaları ve kıyafetleri ile donatılmıştı içi. Ayrıca TRT'de yayınlanmış ''Zeytin Dalı'' adlı dizi film bu konakta çevrilmiş. İzleyenler çok iyi bilirler ama ben o diziyi izlememiştim.
Konaktan çıktık ve gezmeye devam ettik. El dokuması halılar, keçelerden yapılmış aksesuarlar benim çok ilgimi çekti. En fazla da oralarda oyalandım.

Gün uzundu ve kendimizi çok yormamamız gerekti. Arabaya gidip biraz dinlendik. Eşimle ikimiz uyuyakalmıştık ki! Tren sireniyle uyandık. Burada tren ne arasın diye şakalaşırken eşimle baktık ki!

Altınoluk Belediyesi almış bir traktörü, arkasına da süslü bir vagon yapmış, insanları doldurmuş içine, sirenini çala çala , sahile gitmek isteyenleri aşağıya, sakinlik ve temiz hava isteyenleri yukarıya getirip götürüyordu.

Artık hava kararmaya başlamış karnımız da açıkmıştı. Bizde yukarıdaki gezimizi bitirmiş, sahile inip akşam yemeğimizi yiyecektik. Hemen indik ve deniz kenarında bir restorant bulduk. Denizi seyrede seyrede yemeğimizi bitirdik. Ve sonrada türkü gecesine katıldık. Bitmesini beklemeden dönüş için yola koyulduk.

Biz 2 yıl önce ablamın doğum gününde evlenmiştik. Ablamın doğum gününü kutlamadan olmazdı. Biz oraya gittiğimizde ablam evinin balkonunda oturuyordu. İyi ki doğdun Leman abla sesiyle irkildi , pastasını görünce de çok sevindi. Evimize geç saatte dönmüş, günümüzü çok güzel bir şekilde sonlandırmıştık.

Eğer bir gün yolunuz Altınoluk'a düşerse... Altını üstüne getirmeden dönmeyin sakın!